Nabożeństwa Czerwcowe ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa
Nabożeństwo czerwcowe to codzienne spotkanie modlitewne poświęcone czci Najświętszego Serca Jezusowego. Jego głównym elementem jest odmawianie Litanii do Serca Jezusowego, często poprzedzone lub zakończone:
– krótkim rozważaniem o miłości Chrystusa,
– pieśnią ku czci Serca Jezusowego (np. „Serdeczna Matko”, „O Serce Jezusa”),
– modlitwą wynagradzającą lub adoracją Najświętszego Sakramentu.
W niektórych parafiach dodaje się także akt poświęcenia rodziny lub wspólnoty Sercu Jezusa.
To nabożeństwo ma charakter wynagradzający, czyli jest duchowym zadośćuczynieniem za grzechy ludzkości i brak miłości wobec Boga. Wpisuje się w wezwanie Jezusa z objawień św. Małgorzacie Marii Alacoque:
„Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, a od nich w zamian otrzymuje tylko oziębłość i wzgardę…”
Duchowe owoce nabożeństwa
Uczestnictwo w nabożeństwie czerwcowym przynosi wiele duchowych korzyści:
– pogłębia relację z Jezusem i uczy żyć Jego miłością,
– kształtuje serce według wzoru Serca Jezusowego – łagodnego, pokornego i przebaczającego,
– jednoczy z Kościołem i wspólnotą parafialną,
– przypomina o potrzebie wynagradzania za grzechy i modlitwy za innych.
Zachęta
Nabożeństwo czerwcowe nie jest tylko „tradycją” – jest żywą modlitwą Kościoła. Każdego dnia czerwcowego wieczoru możesz spotkać się z Jezusem w Jego Sercu, wsłuchać się w Jego cichą miłość i odpowiedzieć własnym sercem.
„Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”
(Mt 11,28)
Czym jest Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa?
Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa to modlitwa błagalna, ułożona z 33 wezwań, z których każde dotyczy innego aspektu Serca Jezusowego. Liczba wezwań nie jest przypadkowa – symbolizuje 33 lata ziemskiego życia Jezusa Chrystusa.
Litania ta powstała na bazie głębokiej refleksji teologicznej i mistycznej nad miłością Boga objawioną w Jezusie. Odmawiając ją, wierni wzywają Serca Jezusa jako:
– źródła miłości, miłosierdzia, pokoju i sprawiedliwości,
– ofiary za grzechy świata,
– nadziei dla grzeszników i pocieszenia dla strapionych,
– króla i zjednoczenia wszystkich ludów.
Każde wezwanie zaczyna się od słów:
„Serce Jezusa…” i kończy modlitewnym uznaniem, np.:
„…źródło życia i świętości – zmiłuj się nad nami”.
Modlitwa ta została zatwierdzona do publicznego odmawiania w Kościele przez papieża Leona XIII w 1899 roku, przy okazji poświęcenia całego świata Najświętszemu Sercu Jezusa.
